زندگی

زندگی شعر بلند آرزوست

قطره خندی بر لب سبز سبوست

دفتری با نقطه چین خاطرات

یادگار لحظه های مو به موست

در سماع ورویش فصل دعا

چشم ما در انتظار دست اوست

تک درختی قصه پرداز زمان

قصه هامان گل نیازی سبزه روست

در حریم جنگل ودریاودشت

مرغ دل آوازخوان های وهوست

زندگی شعرو ترانه آینه

چلچراغ روشنی در رو به روست

زندگی را با سلامی خوش دهیم

زندگی آغاز و پایانی نکوست. 

و شاید سرنوشت من چنین بود         

                         که عشقت تا ابد با من عجین بود                                  

                                        شبی گفتم جدایی از تو سهل است

                                                            تو می دانی حقیقت غیر از این بود

                                                                                                           تقدیم ...

داشتم می رفتم که با همه چیز خداحافظی کنم،داشتم می رفتم تا از این دنیا،با تمام نیرنگها،بدیها و پستی هایش فرار کنم،گمان نمی کردم چشمی در جستجوی من باشد.در راهی بودم که انتهایش خبر نداشتم و هرچه بیشتر می رفتم،بیشتر رنج می بردم.از همه چیز دل بریده بودم.در انتظار مردن لحظه ها را سپری می کردم.ادامه مطلب...